Prezime Peričin se do danas održalo u Brbinju. Prema mojem istraživanju Peričini su imali i drugo prezime Mrakalić, koje je danas potpuno zaboravljeno. Prezime Peričin koje se koristi danas po mojem mišljenju je nastalo vjerovatno po osobnom imenu glave obitelji Perica. Uz prezimena Peričin i Mrakalić nazivaju ih u glagoljskim matičnim knjigama župe Brbinj i prezimenom Perica.

U matici umrlih župe Brbinj upisane su činjenice smrti Šime Mrakalića 1665. godine, Mikule Mrakalića 1666. godine i don Šime Mrakalića 1700. godine. U istom razdoblju u matici vjenčanih župe Brbinj upisani su 1650. godine kao svjedoci Šime Peričin i Šime Perica žakan[1] , dakle moguće je da je Šime Perica žakan don Šime Mrakalić koji umire 1700. godine. U Knjizi krizmanih 1663. godine upisuje se don Šime Perica kao kum, dok se 1684. godine kao kum upisuje don Šimun Mrakalić. Također, 1656. godine upisuje se činjenica ženidbe „meju Mikulom sinom Šime Perice i njegove žene Ele iz Brbijna i mej Elom hćeri Matia Lisčića“, dakle moguće je da je to Mikula Mrakalić koji umire 1666. godine.

Najjasnije se ipak vidi da su Peričini zapravo Mrakalići na primjeru Tadije Peričina, s obzirom da je Tadija specifično osobno ime.

U matici rođenih upisano je 1697. godine rođenje Tadije, sina Šimuna Mrakalića i Mande kćere Mikule Rančića, dakle Tadije Mrakalića. U promatranom razdoblju u drugim obiteljima u Brbinju nema niti jednog djeteta imena Tadija. Taj se Tadija kasnije naziva Peričin. U Knjizi krizmanih 1706. godine upisuje se krizma Ladije, sina Šimuna Mrakalića i njegove žene Mande te krizma Mande, kćeri Šime Mrakalića i Mande. U matici rođenih upisana su rođenja djece Tadije Peričina i Klare Hmučeve iz Savra u godinama 1723., 1727., 1730., 1732., 1736. i 1739. Tadija umire 1772. godine kao Tadija Peričin.

Da su Peričini zapravo Mrakalići može se možda i najbolje vidjeti iz upisa u popisima stanja duša. Tako su npr. u popisu stanja duša za 1658. godinu između Mare i Luce Barićeve i Mare, Ele i Kate Lukšića navedene tri Ele Peričine, a sljedeće godine u istom popisu, između opet Mare i Luce Barićeve i Mare, Ele i Kate Lukšića tri Ele Mrakalića.

U popisu stanja duša iz 1661. godine između Eivana Sedice i Antona Božulića upisani su Šime Perica, Miko Perica i Šime Perica, a između Luce Sedičine i Jakomine Supinove su upisane ponovno tri Ele Peričine. Sljedeće, 1662. godine između Eivana Sedice i Eure Luhšića upisani su Šime Mrakalić, Miko Mrakalić i Šime Mrakalić, a između Luce Sedičine i Jakomine Supinove tri Ele Peričine.

U popisu stanja duša iz 1713. godine upisani su Šime Perica i Tadija Perica, a od žena Ursa Peričina. Sljedeće, 1714. godine upisani su Šime Mrakalić i Tadija Mrakalić, a od žena Ursa Mrakalića.

U Odlomcima najstarijih matičnih knjiga župe Brbinj i u popisu stanovništva Brbinja iz 1608. godine nisam našao upis prezimena Peričin ili Mrakalić, ali to ne znači nužno da Peričini nisu živjeli u Brbinju u tom periodu, jer je moguće da su bili označavani drugim oblikom prezimena. Bez dokaza se takvo što ne može tvrditi, ali se može primijetiti da je u popisu stanovništva iz 1608. godine upisan Simon Mersanich, koje je prezime donekle slično prezimenu Mrakalić.

Peričini odnosno Mrakalići nisu bili brojan rod. Iz matice umrlih saznajemo da 1772. godine umiru Klara Peričina od „incirka“ 75 godina starosti, Marko Peričin od „incirka“ 33 godina starosti te Tadija Peričin od „incirka“ 78 godina starosti, dakle umiru Tadija i njegova žena Klara Hmućeva i njihov sin Marko. Nakon toga u matici rođenih župe Brbinj više nema upisa djece Peričinih, sve do 1795. godine kada se upisuje krštenje Stošije od Mihovila Peričina i njegove žene Mare Dužića iz Solina. Don Riko piše[2] da je Mihovil Rančić (rođ. 1755. godine, umro 1842. godine) sin Šime došao u vlaštvo u Peričine sa Matijom Bilinovom i preuzeo i tako sačuvao prezime Peričin. Prema onome što sam pronašao, Mihovil Rančić je rođen 1756. godine od Šime Petrova (dakle Rančića) i Matie Brunca, ali njegova žena nije bila Matija Bilinova, već Mare Dužića iz Solina. Da li su Dužići i Bilinovi dva prezimena jednog roda iz Solina treba provjeriti. U matici vjenčanih župe Brbinj 1794. godine upisana je ženidba „meju Mihovilon sinon pokojnoga Šime Rančića i Maron hćeron pokojnoga Božića Dužića odSolin, prid svidoci Osipon Miklanevin i Mihovilon Kaštelanovin“. Dakle, Mihovil Rančić, sin Šime Rančića dolazi na imanje Peričinih, te su današnji članovi obitelji Peričin zapravo potomci Mihovila Rančića i Mare Dužića iz Solina. Mihovil Peričin zapravo Rančić i Mare Dužića iz Solina su imali mnogo djece, a zanimljivo je kako ih označavaju u matici rođenih župe Brbinj prilikom upisa krštenja njihove djece. Nakon kćeri Stošije rađaju im se sinovi Antun i Jivan 1797. godine i tada se upisuju također kao Mihovil Peričin i Mare Dužića odSolin. Na isti način se upisuju i 1799., 1800., 1803. i 1808. godine kada im se krste djeca Marija, Katarina, Osip i Ursula. Kao Mihovil Rančić i Mare Dužića odSolin se upiuju 1806. godine prilikom krštenja sina Šimuna, a 1804. godine, prilikom krštenja sina Andrea, upisuju se kao Mihovil Pavlov i Mare Dužića odSolin.

[1] Žakan znači da se sprema za svećeničku službu

[2] Don Leonard Riko Finka: Kronika župe Brbinj, neobjavljeni rukopis, str. 362.